ik lach, maar heb verdriet
Lachen en gieren
Ik doe mee met feest vieren
Maar ik zet mijn masker op
Want binnen in me, staat mijn wereld op z’n kop
Lachen om me verdriet te verstoppen
Durf bij niemand meer aan te kloppen
Doe vrolijk als er mensen bij zijn
Maar diep in me leeft de pijn
Alles mis gegaan
En dat kan ik niet meer aan
Maar ik heb mijn masker opgezet
Zodat er niemand op me let
Er wat aan doen kan niemand meer
Want het doet me allemaal te veel zeer
Ik doe net of ik het vergeet
Maar binnen in is het, het verdriet dat aan me vreet
Reacties op dit gedicht
| *tientjeuh: | Dinsdag, maart 15, 2005 20:49 |
| Heyyy, heel mooi geschreven, blijf zeker verder schrijven! (Voel me juist hetzelfde opt moment!) XxX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SaMm,, | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||