Mijn overleden buren
Zij is plotseling uit ons leven verdwenen
ik dacht nog, dit ga je niet menen
Door een stomme fout in het ziekenhuis
dus daar is het ook al niet pluis
Jullie moesten dit jullie vader vertellen
dat zijn vrouw en jullie moeder er niet meer was, maar je kon niet bellen
In het begin besefte hij het niet
maar ondanks alles had hij veel verdriet
Hij zei nog: voor de kerst ga ik naar haar toe
dus opeens was hij het leven moe
Nu hebben we dubbel verdriet omdat ze er beide niet meer zijn
en dat doet de kinderen, buren en vrienden veel pijn
De jongens vroegen of ik jullie huis wilde kopen
zodat ze altijd binnen kunnen lopen
Dit heb ik gedaan dus dat is wel fijn
nu moeten ze het huis leeghalen, met pijn
De jongens waren opeens wees want ze hebben geen ouders meer
en dat beseffen ze keer, op keer, op keer
Mijn ouders hebben hun in de familie opgenomen
zodat ze daar ook altijd binnen kunnen lopen
Toen besefte ze dat ze opeens opa en oma zijn
van 2 prachtkindjes dus dat is wel fijn
Toch hebben jullie liever je eigen pa en ma
maar helaas dat kan niet, klaar
Ik probeer jullie nu een plek te geven
en verder te gaan met mijn leven
Jullie zullen in mijn hart altijd blijven bestaan
maar onthou goed, jullie hadden NOOIT mogen gaan
***Ik mis jullie, iedere dag weer***
ik dacht nog, dit ga je niet menen
Door een stomme fout in het ziekenhuis
dus daar is het ook al niet pluis
Jullie moesten dit jullie vader vertellen
dat zijn vrouw en jullie moeder er niet meer was, maar je kon niet bellen
In het begin besefte hij het niet
maar ondanks alles had hij veel verdriet
Hij zei nog: voor de kerst ga ik naar haar toe
dus opeens was hij het leven moe
Nu hebben we dubbel verdriet omdat ze er beide niet meer zijn
en dat doet de kinderen, buren en vrienden veel pijn
De jongens vroegen of ik jullie huis wilde kopen
zodat ze altijd binnen kunnen lopen
Dit heb ik gedaan dus dat is wel fijn
nu moeten ze het huis leeghalen, met pijn
De jongens waren opeens wees want ze hebben geen ouders meer
en dat beseffen ze keer, op keer, op keer
Mijn ouders hebben hun in de familie opgenomen
zodat ze daar ook altijd binnen kunnen lopen
Toen besefte ze dat ze opeens opa en oma zijn
van 2 prachtkindjes dus dat is wel fijn
Toch hebben jullie liever je eigen pa en ma
maar helaas dat kan niet, klaar
Ik probeer jullie nu een plek te geven
en verder te gaan met mijn leven
Jullie zullen in mijn hart altijd blijven bestaan
maar onthou goed, jullie hadden NOOIT mogen gaan
***Ik mis jullie, iedere dag weer***
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, maart 16, 2005 21:14 |
| heel dramatisch...snijdt door merg en been... Jannie |
|
| irtjuh: | Woensdag, maart 16, 2005 10:21 |
| heej meisje, mooi gedichtje, mooi geschreven, ik zit met tranen. xxxxies mij |
|
| Vervelende meid: | Woensdag, maart 16, 2005 09:47 |
| oei.. mooi beschreven |
|
| Sidney: | Woensdag, maart 16, 2005 09:05 |
| *sprakeloos* wat super erg.. heb het met tranen in me ogen gelezen.. mooi verwoord! en heel veel sterkte!!! liefs nathalie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Audrey1983 | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||