ze zijn terug mijn vogeltjes
ze vliegen af en aan
de nestjes worden weer gebouwd
nieuwe cyclus, nieuw begin
en door mijn hoofd al dagenlang
klinkt een oud kinderlied
die ik graag delen wil
of je ’t leuk vindt of niet
“vrolijk doorklieven wij vogels de lucht
hoog in ’t oneindige blauw
dartelen en tuimelen in toomloze vlucht
badend in ’t eeuwige blauw
arme bewoners der wereld woestijn
kon’t ‘ge ons maar volgen hoe rijk zou’t ge zijn
wacht maar gij vrolijke zangers der lucht
straks zijn wij vrijer dan gij
zwevend met sneller dan adelaarsvlucht
juichend u allen voorbij
als wij vermoeid van dit wereldse stof
varen omhoog naar het eeuwige hof”
vol overtuiging en heel hard
zongen we eens dit lied
waarschuwing voor de vogeltjes?