Door het raam
Ik voelde hoe de wind je porde
- een tik op je schouders, een
geheim wachtwoord - en toen
resoluut een andere richting aanwees
De haan kraaide weg van huis
en de wolken gingen varen,
hezen hun zeilen en pakten
hun voorraad voor de winter,
ja ze zochten vreemde oorden op
Dus ik liep naar je huis om
afscheid te nemen – want
wie ben ik om jou te stoppen
En ik zag je daar door het raam
maar je deed niet open en plots
waren de gordijnen dicht…
(wordt vervolgd)
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Maandag, mei 02, 2005 11:49 |
| mooi mooi. Serge |
|
| Het Gejefte: | Woensdag, maart 16, 2005 16:35 |
| awel, van mij mag je dat raam naar de kl@*£ten slaan en da gordijn kapotscheuren, ik zal het wel komen opkuisen... | |
| Alter_Ego: | Woensdag, maart 16, 2005 15:57 |
| aaaaargh een cliffhanger... wordt vervolgd... wil je dat noooooit meer doen! (A) wachtend in spanning op wat voor gedachten er achter de gordijnen zweefden teken ik ;) AE |
|
| Oorlam: | Woensdag, maart 16, 2005 14:32 |
| naar nova zembla?:) | |
| de nifter: | Woensdag, maart 16, 2005 14:25 |
| wij wachten vol spanning af | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||