Aan mijn moeder

Aan mijn Moeder

Ik schreeuwde
Ik huilde
Ogen te droog van de traan
Die langs mijn wang liep
Ingedoken in een hoek
Onder de prachtige maan
Jij hoorde me niet
Je heb teveel troep
In je oren en het zit te diep
Mijn schreeuw is over
Voorbij
Jij bent niet meer mijn kei
Die mij ondersteunt op mijn pad
Ik ga nu mijn eigen gang
En luister ook niet meer
Ik wordt kil en je voelt de kou
Ik draai mijn rug om
Emoties die ik uit zijn grijsblauw
Je snapt er niets meer van
Mijn achterhoofd is iets wat je vaker gaat zien
Mijn ogen dwalen verder af
Weg van jou wereld
Jij zult nu misschien
Zoeken
Schreeuwen
Maar geen antwoord krijgen
Zo laf
Je zult gaan dreigen
Me te sturen naar een internaat
Denk je dat mij dat wat koud laat?
Jij kunt dat niet
Want ik ben jou dochter
Jou vlees en bloed
Je hebt me gedragen
Ik wordt niet verslagen
Niet door jou
Want jij hebt geen lef
Geen moed
Je blijft zwak
Klein
Zo zal je voor altijd zijn!

Februari 2005

Geschreven door

Reacties op dit gedicht

PC vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Dirk Hermans:	Woensdag, maart 16, 2005 19:31
krachtig neergezet zeer hard verwoordt groetjes Dirk

*manuela*:	Woensdag, maart 16, 2005 18:06
die is hard.. t is en blijf wel je moeder

Vervelende meid:	Woensdag, maart 16, 2005 16:52
Zo.. ik hoop dat je moeder dit niet leest ;( GETS..

Over dit gedicht

Auteur: PC
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 16 maart 2005
Thema's: [Moeders] [IK] [Kwaad]