Niet meer
Mijn paradijsje
is het onze niet meer
Werkelijkheid verbroken
De wereld gaat tekeer
Doodgewoon
Dans je je laatste passen
Kruizig mijn gedachten
Verzamel hun karkassen
Weerspiegeld in de schaduw
is de echo van mijn lach
Veracht nu mijn wezen
die voor je bloot lag
Wijzig mijn woorden
Verkleur je eigen bloed
Reactievermogen gelogen
Sterf, omdat het moet
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, maart 16, 2005 20:44 |
| schitterende verwoording van een herinnering..Gewoon Wauhhh dus xxx Jannie |
|
| noomepoom: | Woensdag, maart 16, 2005 20:43 |
| mooi geschreven en diep, ik denk dat ik het niet helemaal begrijp maar dat moet ook niet altijd :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||