(gedichtenstrijd) Onbezonneheid
Onbezonnenheid
Gedachtes onbestemd
dwalen over donkere paden
zwerven naar ongekende dagen
smachtend naar een plaats van rust
Peinzend kijk ik terug
verlangend naar dagen van weleer
waarin onbezonnenheid zege vierde
en ik speels mijn kinderlach toonde
Heden dagen beleef ik onrust
bevecht ik grote demonen van angst
bespeel ik ieder met mijn koele blik
veracht de wereld om me heen
Hevig blijft ik hunkeren
om eens weer kind te kunnen zijn
om onbezorgd te kunnen leven
niet te hoeven vrezen voor ongekend verdriet
16 – 03 – 2005
~Miriam~
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Vrijdag, maart 18, 2005 18:07 |
| heel erg mooi, ik hoop dat je soms voor een dagje toch nog wel eens de kans krijgt omdat te zijn, veel succes! liefs drup |
|
| LizDichter: | Woensdag, maart 16, 2005 21:16 |
| Kind zijn is zo slecht nog niet =) Ik wens ook jou succes! Liefs, Tamara |
|
| Yara Schmid: | Woensdag, maart 16, 2005 21:13 |
| hij is mooi... erg mooi zelf.. succes vandaag liefs yara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rimjam |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||