Het valt
Uit het open raam het valt
op de harde grond tussen de oren
en spreidt zich als een wolkje uit
verscholen in het struikgewas
blijft hij toch taai geloven
in een soort rechtvaardigheid
die niet van deze aarde is
hij kromt zijn rug, schommelt
met billen, hoofd en rug
komt geruisloos overeind
op de harde grond tussen de oren
en spreidt zich als een wolkje uit
verscholen in het struikgewas
blijft hij toch taai geloven
in een soort rechtvaardigheid
die niet van deze aarde is
hij kromt zijn rug, schommelt
met billen, hoofd en rug
komt geruisloos overeind
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||