Ik mis de zo vertrouwde tik
De wijzer van de klok loopt heel gestaag
zijn ronde langs de wijzerplaat per uur,
je ziet ‘t haast niet het gaat ook heel erg traag
maar tikt toch aan zo op de lange duur.
Ik voel de tijd al danig in ’t gestel
de haren worden dun en droog de huid
en ik realiseer me heus en wel
voor mij is ook een keer het rijmpje uit.
Wat vreugde treft me op dit ogenblik,
ik zie de wijzer plots niet meer bewegen
en ook mis ik de zo vertrouwde tik
de tijd staat stil dus dat wordt eeuwig leven!
Helaas, hoe groot de strop ik heb het mis,
het blijkt dat slechts de batterij op is.
©Koos 16-12-2003