muren
Hoe kan ik verwachten
dat iemand mij begrijpt
Met al die muren en grachten
die voorkomen dat gevoel mijn hart vastgrijpt
Het is mijn taak, mijn doel
om die muren af te breken
Maar ik ben te zwak voor mijn gevoel
te klein om dit patroon te door breken
Ik heb iemand nodig
een paar armen om me heen
De rest is overbodig
ik kan het niet langer meer alleen
dat iemand mij begrijpt
Met al die muren en grachten
die voorkomen dat gevoel mijn hart vastgrijpt
Het is mijn taak, mijn doel
om die muren af te breken
Maar ik ben te zwak voor mijn gevoel
te klein om dit patroon te door breken
Ik heb iemand nodig
een paar armen om me heen
De rest is overbodig
ik kan het niet langer meer alleen
Reacties op dit gedicht
| xaviera: | Woensdag, oktober 31, 2001 15:56 |
| niemand kan het alleen. mooi gedicht. sterkte | |
| LeLayta: | Dinsdag, augustus 07, 2001 13:29 |
| ik herken er wel veel in, het is echt een onwijs mooi gedicht..en je mag ook best es depri schrijven!!! kis "LeLayta" | |
| Sheena: | Maandag, augustus 06, 2001 23:54 |
| Stap 1 dus.....weten dat je het niet alleen kan ! Mooooi gedicht take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cyris | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||