Stalen jas
Stalen jas
Kom laten we gaan
Met zijn allen in de jas
Naar hier of naar daar
Of waar ik gisteren was
Het maakt niet uit
Veraf of dichtbij
Want met de stalen jas
Voel je je volledig vrij
Schadelijk is het wel
En ook ongezond
Maar laten staan kan ik niet
Jij ook niet, met je grote mond
Door weer en wind
Beschermd wordt ik altijd
Als ik met mijn stalen jas
Van hier naar daar toe rijdt
Als ik 's morgens instap
Om naar mijn werk te gaan
En ik hoor mijn gordel klikken
Dan heb ik mijn jas weer aan
Kom laten we gaan
Met zijn allen in de jas
Naar hier of naar daar
Of waar ik gisteren was
Het maakt niet uit
Veraf of dichtbij
Want met de stalen jas
Voel je je volledig vrij
Schadelijk is het wel
En ook ongezond
Maar laten staan kan ik niet
Jij ook niet, met je grote mond
Door weer en wind
Beschermd wordt ik altijd
Als ik met mijn stalen jas
Van hier naar daar toe rijdt
Als ik 's morgens instap
Om naar mijn werk te gaan
En ik hoor mijn gordel klikken
Dan heb ik mijn jas weer aan
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, maart 18, 2005 10:18 |
| Nou ... af en toe een 'stalen ros' is ook niet verkeerd. Toch ;~)? Leuk. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||