Julie, mijn meisje.
Julie, mijn meisje.
Voorzichtig neem ik haar in mijn armen
ik breng haar naar haar kamer toe
ze houd me vast, wil bij me blijven
maar moet gaan slapen, ze is zo moe.
Ik geef haar een knuffel en een kus
en zeg dat ik heel veel van haar houd
dat ik hoop dat ze gelukkig word
maar dan sluit ik haar deur.
Voorzichtig neem ik haar in mijn armen
ik breng haar naar haar kamer toe
ze houd me vast, wil bij me blijven
maar moet gaan slapen, ze is zo moe.
Ik geef haar een knuffel en een kus
en zeg dat ik heel veel van haar houd
dat ik hoop dat ze gelukkig word
maar dan sluit ik haar deur.
Reacties op dit gedicht
| boom: | Vrijdag, maart 18, 2005 22:55 |
| ze wil bij je blijven, wil ze je troost geven zonder dat je dat in de gaten hebt? voeld zij al dat wat jij met je mee draagt? wil ze bij je blijven omdat je haar iets geeft, iets bijzonders wat ze bij je voeld? jij voeld wat zij bedoelt. liefs van de boom. |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 18, 2005 11:16 |
| Beeldend herkenbaar mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sanora | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||