Van mijn collega's word ik hoorns dol
en dan van eentje in het bijzonder
Het is ver te zoeken met de lol
dat ik hier weg wil is dus geen wonder
Alsof hij constant weer op zoek gaat
naar een manier om mij te raken
Mij elke keer weer lam slaat
zo lijkt hij gedreven mij het leven zuur te maken
Hoe kan hij hier nou genoegdoening uit halen?
wat voor plezier kan hem dit nou geven?
Mijn god, wat zou ik van mezelf balen
als ik op deze manier moest leven
Dan te bedenken dat we ooit een vriendschap deelde
we konden ons vermaken op zoveel manieren
Nu blijkt dat hij toen al toneel speelde
slechts een goedkope poging om me te versieren
Bekijk hem met minachting als hij zo voor me staat
en besluit hoe dan ook ik hou me groot
Luister niet naar onzin die hij uitslaat
het enige wat ik denk; ach val toch dood!