ik streel de nacht als een verlegen
Ik streel de nacht als een verlegen vlinder
Stil lig ik in het gras,
en kijk naar de sterren aan de hemel.
Geen gedachte komt er in mij op
half slapend
als een dichte bloemknop
Ik voel de wind mijn haren strelen
en het kussen van mijn huid
Al mijn zorgen worden weg genomen
zodat ik voor één keer
zonder zorgen kan dromen
Zacht voel ik blaadjes vallen
van de takken boven mij
en vormen een deken
om mij te beschermen
tegen gevaar en kou
Door de natuur betoverd
steek ik mijn hand in het duister
en juist, als niemand het verwacht
streel ik als een verlegen vlinder
deze donkere zwarte nacht
*prettige zaterdag allemaal*
*kritiek is welkom ;)*
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, maart 19, 2005 17:13 |
| mooi Liefs Dirk |
|
| H.J.: | Zaterdag, maart 19, 2005 10:00 |
| Kritiek?/ ik zou niet durven. nou oke dan.Waar in vredesnaam woon jij dat bij jou de blaadjes al weer vallen. geintje hoor. Gewoon prachtig vlinderdicht liefs H.J. |
|
| sunset: | Zaterdag, maart 19, 2005 09:54 |
| Mooi beeldend dit. Liefs (en jij ook een heerlijke zaterdag) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *meisje16* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||