Blindheid in stilte.
Wat ooit wit was
blijkt nu zwart te zijn
wat een oprechte lach was
is alleen toegedekte pijn
En de mensen kijken
- en zien niet
Blauwe handen in de kou
bloedend hart in de wrede stilte
mond opengesperd in een kreet
die geen verandering tegenhoudt
- stilte
Als de mensen huilen
en verwarring omarmt
het bloeden niet stopt
geen woord nog verwarmd
………
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sugared_Placebo | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||