Roddelcirkel
Ik draai me om, zie niks, kijk terug en denk diep na
draai me weer om, kijk nog eens goed, en wacht voordat ik verder ga
Ik spits mijn oren, hoor gefluister, hoor ik daar soms mijn naam?
ik hoor het niet, maar ondanks dat, is het net of ik me schaam
En in mijn hoofd, hoor ik een stem, die zegt; ha! Daar sta je dan,
vastgenageld, stiekem sluipend, net of je niet verder kan!
En welja daar zijn de stemmen, en ze komen op me af
’oh hallo’ zeg ik schijnheilig, en sla vliegensvlug linksaf
Hadden ze niks beters, dan de roddels te verteren..
ach ik heb er ook genoeg, dat zal ze nog wel leren..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||