Waar hoeven net niet
vochtige zandkorrels
raken, schrijven schelpen
namen in opgewaaid zand
de wind heeft vrij spel,
raakt zacht elke letter aan
tilt deze op, neemt haar mee
in een golvend verhaal
als een waaier vliegen
zij richting horizon
ontmoeten elkaar net
niet, alvorens zij, licht
dwarrelend, verdwijnen
in het duister van hoog
opspattende golven,
schuimkoppen slikken
lachend elke letter in
rollen verder naar dat
andere verlaten strand en
spelen het spel opnieuw
daar waar hoeven net
niet vochtige zandkorrels
raken …..