een slok whisky
wankelend doorheen het leven
grijp je steeds opnieuw naar de fles
de enige die jou kan beloven te geven
waar jij zo hevig naar verlangt
een veilige roes van alcohol
waarin gevoelens omgevormd worden
en woorden onduidelijk gemompeld
tegen diegene die aan de bar hangt
de laatste slok whisky
van gisterenavond
maar de allereerste
van vandaag
Reacties op dit gedicht
| Roxz: | Dinsdag, maart 29, 2005 23:41 |
| mooi verwoord...echt waar... Greets Roxz |
|
| Pommel: | Woensdag, maart 23, 2005 15:25 |
| Geweldig! Kus, pom |
|
| Benjamin de Rooy: | Maandag, maart 21, 2005 21:13 |
| nu heb ik em door ;) heel erg mooi geschreven meis. knuffie, Ben |
|
| Tamaratjuh: | Maandag, maart 21, 2005 20:56 |
| mooi gedicht.. ik herken het probleem... xxx | |
| Fossi: | Maandag, maart 21, 2005 20:52 |
| idd die laatste strofe, een mooi gedicht veel liefs |
|
| -Addicted-: | Maandag, maart 21, 2005 20:38 |
| prachtig! vooral de laatstes trofe vind ik mooi! je beschrijft goed een .. alcoholiekers - leven.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||