Kon ik maar gewoon heel even;
Om een hoekje kijken in mijn hart;
Zou dat duidelijkheid geven?
Ik voel me zo verdomd verward.

Leer ik eindelijk mezelf kennen?
Is het verstoppen afgelopen?
Tjee het is echt wel even wennen;
Durf ik nog in mijn dromen te hopen?

Mag ik eigenlijk wel dromen?
Waarom dit enorme gegrien?
Zal er ooit nog iemand komen?
Die mij de sterren laat zien?

Wat een onzin allemaal,
Verder dan verliefdheid,
Geen roze wolk,mijn verhaal;
Mondje dicht voor de veiligheid.

Want van binnen brand een vuur;
Een vuur van een verlangen;
Bestond vanaf het eerste uur;
En is in mij blijven hangen.

Nee laat mij maar dromen,
De tijd zal het leren;
Of dromen uit gaan komen,
En hij mij zal begeren.

~~Lianne~~