Mijn steun en toeverlaat
Mijn steun, mijn hoop mijn toeverlaat,
weet dat ik je nooit meer alleen laat.
Jij staat altijd voor mij klaar,
als het moet dan ben je daar.
Jij zal nooit niet klagen,
er is ook niks waar je om zal vragen.
Ik hoef alleen maar naar je te kijken,
en mijn hartje zal bezwijken.
Raar, maar toch geef jij me kracht,
zo mooi en zo ontzettend zacht.
Bedankt dat je in mijn leven bent gekomen,
dankzij jou kan ik verder dromen.
Het is waar, maar wie had ooit gedacht,
dat een hondje zorgt dat je je leven toelacht..
weet dat ik je nooit meer alleen laat.
Jij staat altijd voor mij klaar,
als het moet dan ben je daar.
Jij zal nooit niet klagen,
er is ook niks waar je om zal vragen.
Ik hoef alleen maar naar je te kijken,
en mijn hartje zal bezwijken.
Raar, maar toch geef jij me kracht,
zo mooi en zo ontzettend zacht.
Bedankt dat je in mijn leven bent gekomen,
dankzij jou kan ik verder dromen.
Het is waar, maar wie had ooit gedacht,
dat een hondje zorgt dat je je leven toelacht..
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Zondag, mei 28, 2006 18:41 |
| Een hondje kan je soms meer liefde geven dan een mens. Lief geschreven groetjes Raissa |
|
| Vervelende meid: | Dinsdag, maart 22, 2005 10:02 |
| ahh schatig :D LEuk gedaan! |
|
| Renate-td-: | Dinsdag, maart 22, 2005 00:40 |
| Leuk en lief dit zeg! Liefs Renate, en geef je hondje een aai van mij :-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: djosen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||