tranen
Tranen
Ze rollen over mijn wangen,
ze zijn koud,
smaken naar zout.
Ze geven mijn ogen
een rode kleur.
Ik kan het niet verdoezelen,
het is toch gebeurd.
Zichtbaar voor de omgeving
en vragen op mij gericht.
Ik hoor hen peinzend vragen,
waarom zo’n gezicht?
Voor mij is het een ontlading.
Voor mij is het wegebben,
van een ondraaglijke spanning.
Het verlicht mijn gemoed
en dat doet me goed.
Ze rollen over mijn wangen,
ze zijn koud,
smaken naar zout.
Ze geven mijn ogen
een rode kleur.
Ik kan het niet verdoezelen,
het is toch gebeurd.
Zichtbaar voor de omgeving
en vragen op mij gericht.
Ik hoor hen peinzend vragen,
waarom zo’n gezicht?
Voor mij is het een ontlading.
Voor mij is het wegebben,
van een ondraaglijke spanning.
Het verlicht mijn gemoed
en dat doet me goed.
Reacties op dit gedicht
| jerina: | Woensdag, maart 23, 2005 19:30 |
| mooi verwoord huilen lucht inderdaad heel erg op groetjes jerina | |
| JimmysGirl: | Woensdag, maart 23, 2005 18:15 |
| Omg ... mega fat gedicht ! das kei goe geschreve ! [J's Girl] |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||