Gisteren
Gisteren
Ik blader in een fotoalbum,
maar een paar maanden geleden,
en toch zoveel gebeurtenissen
voorbij gegleden...
Ze lacht zo lief
terwijl een klein meisje met blonde lokken
bij haar op schoot zit
en peutert aan haar roze sokken
Was het maar zo gebleven
was er maar niets veranderd
waarom moet het leven
altijd zoveel verrassingen geven?
Haar ogen glinsteren
onder een hoed,
zo zwart als de nacht,
...toen was het leven goed...
Maar ik kan zoveel wensen als ik wil,
ik krijg niets zoals het moet.
Ik moet dit even doorstaan,
het komt heus wel weer goed!
Ik blader in een fotoalbum,
maar een paar maanden geleden,
en toch zoveel gebeurtenissen
voorbij gegleden...
Ze lacht zo lief
terwijl een klein meisje met blonde lokken
bij haar op schoot zit
en peutert aan haar roze sokken
Was het maar zo gebleven
was er maar niets veranderd
waarom moet het leven
altijd zoveel verrassingen geven?
Haar ogen glinsteren
onder een hoed,
zo zwart als de nacht,
...toen was het leven goed...
Maar ik kan zoveel wensen als ik wil,
ik krijg niets zoals het moet.
Ik moet dit even doorstaan,
het komt heus wel weer goed!
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zaterdag, april 02, 2005 12:27 |
| Mooi gedicht! Ik hoop dat je nieuwe mooie foto's gaat maken! Doei! |
|
| black cat: | Zaterdag, maart 26, 2005 21:15 |
| Prachtig geschreven, En je weet dat ik er altijd voor je ben. Je hoeft me alleen maar te bellen. Liefs, dieuwertje |
|
| Hans Winter: | Woensdag, maart 23, 2005 21:26 |
| het gemis van gisteren vormt je verlangen naar morgen, zo zijn wij telkens onderweg, slechts enkele momenten komen wij even eindeloos aan. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: guinevere | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||