Ik hoorde het aan je
het was weer zover
Ik hoorde het
aan de manier waarop je de deur sloot
ik zag het
aan de manier waarop je strompelde
Ik voelde het
aan de sfeer die in de lucht hing
Ik rook het
aan de lucht die rond je hing
Elk spiertje in m'n lichaam was gespannen
Toen ik zag dat je op mams doolde
m'n mond wou schreeuwen
vlucht,mams,vlucht!!
Maar m'n lichaam weigerde dienst
toch moest er iets ontsnapt zijn
een zucht,nauwelijks hoorbaar
maar jij had het gehoord
en draaide je woest om
M'n lichaam kwam in actie en riep
vlucht,mams,vlucht!!
Ik hoorde,voelde,rook en zag je komen
woest als je was
Ik hoorde,opgelucht, voetstappen
die zich verwijderden.
Mams is veilig,schoot door m'n hoofd
Toen wist ik dat dit m'n laatste strijd was
één waarin ik zou winnen en verliezen
Mijn mams kon je niet meer raken
En ik stond op en keek je recht in de ogen
de ogen van de dood.
(dit gedicht is half fictie,half niet. ik stuur deze op naar een wedstrijd en zou heel graag jullie mening weten,alvast bedankt!)