Bloemen
Sommige herinneringen worden
Helderder met de jaren, worden
Van tijd en vergeten groot:
Het kind dat nu de vader draagt,
Onder de stralende zon, langs het
Groene pad, naar zwart van steen.
En in de schoonheid van die dag
Zie ik alle dagen van mijn leven
Zich ontvouwen als een bloem.
Maar de waarheid verdraagt geen weten,
Is als een felle ster, onbereikbaar
En geeft het verlangen geen rust.
Helderder met de jaren, worden
Van tijd en vergeten groot:
Het kind dat nu de vader draagt,
Onder de stralende zon, langs het
Groene pad, naar zwart van steen.
En in de schoonheid van die dag
Zie ik alle dagen van mijn leven
Zich ontvouwen als een bloem.
Maar de waarheid verdraagt geen weten,
Is als een felle ster, onbereikbaar
En geeft het verlangen geen rust.
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Zaterdag, maart 26, 2005 20:08 |
| Heel mooi....... | |
| fuzzyme: | Zaterdag, maart 26, 2005 19:25 |
| Erg intrigerend. Heel mooi. |
|
| -Black-Tears-: | Zaterdag, maart 26, 2005 17:20 |
| Mooi geschreven... Serieus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Balthasar | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||