* Te laat *
* Te laat *
Straks is alles te laat
Wil ik wel dat ik het leven verlaat?
Praten is de enige oplossing
Voor mijn kwaad
Het zal wel moeten,
Maar niet met een professionele,
Misschien kleine dinge, maar het liefst met echte vrienden..
Of zal ik toch mezelf maar laten boeten?
Ik wou dat ik gelukkig kon zijn
Straks is alles te laat, kan ik me nooit meer gelukkig voelen
Het is al bijna te laat..
Maar ik wil niet dat ik het leven verlaat..
Ik moet er nog een ding aan doen
Kijken of dat werkt.. en als dat niet zo is
Zie ik de toekomst heel somber in..
Had ik maar weer die levens zin..
Straks is het al te laat..
word ik nooit meer gelukkig..
Ik moet echt praten..
Voordat ik het leven werkelijk ga verlaten!
Reacties op dit gedicht
| -Black-Tears-: | Zondag, maart 27, 2005 11:40 |
| Wauw... Heel mooi beschreven!! Maarehm, ik zou toch maar voor praten gaan =P Ik had eerst ook zo'n tijd maar je vrienden kunnen je egt helpen! xxx |
|
| Romi : | Zaterdag, maart 26, 2005 22:44 |
| Laat het niet zo ver komen meid.. Ik geef om je .. Echt ik wil je niet kwijt.. hvj*.. Liefs mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Smoothly | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||