Slechts liefde..
Zoekend in werelden waar
vinden nimmer mogelijk is
Verdrinkend in eigen zeeën
waar niets is als droevenis
Een vicieus stuk leven beleefd
dat zijn eigen einde niet kent
Opnieuw en opnieuw afspelend
tot eigen krachten worden erkend
Slechts liefde was er nodig
om mij weer als mezelf te zien
Liefde, mijn meest gevreesde angst
om te voelen dat ik méér verdien
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zondag, april 03, 2005 00:07 |
| Mooi gedicht! | |
| sunset: | Zondag, maart 27, 2005 09:35 |
| Zonder liefde is er inderdaad enkel het niets . Mooi. Liefs (en fijn lang paasweekend) / sunset |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, maart 27, 2005 08:06 |
| Een pracht vol kracht... liefs Annemieke |
|
| Godvader: | Zondag, maart 27, 2005 06:02 |
| zoals je de laatste strofe beschrijft zo voel ik me ook, elke dag...:) geen woord teveel gezegd liefs... G. |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 27, 2005 05:37 |
| een krachtig en moedig gedicht mooi in woorden gebracht zalig Pasen Liefs Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||