De manier waarop jij me vastgehouden hebt.
Hoe je door mijn haar streelde.
Tegen me sprak en mij aankeek.
Simpel hoe jij met mijn gedachten kon spelen.
Van jou werd ik zo week.
Uren lang wou ik zo blijven staan.
Jouwn lichaam zo warm.
Mijn gevoel was geluk.
Nooit heb ik mij zo mogen voelen
Zie mij nog eens en maak het niet stuk.
Ik verlang naar jou armen.
Ik verlang naar jouwn stem.
Laat ze mij nog eens verwarmen.
Het voelde zo goed.
Het was zo fijn.
Ik weet niet hoe je het doet.
Maar na dat ene moment verlang ik zo om bij je te zijn.
~~~~~deze heb ik er laatst op gezet~~~~~~
Nog steeds is degene die met mijn gedachten speeld jij.
Maar mij verwarmen zal je niet meer.
Mij strelen,zoenen, of mij simpel vasthouden.
Wat voor spel speel jij met mij.
Ik dacht dat ik je kon vertrouwen.
Jij zei ik moet je weer zien een keer.
Kon geluk dan echt eens aan mijn zijde staan.
Hoe had ik dat kunnen denken.
Hoe kon ik toch zo stom zijn.
Jij had geen zin meer om je aandacht aan mij te schenken.
En nu weer voel ik enkel alleen maar pijn.
Waarom mag ik niet liefde ontvangen.
Telkens weer gebroken, waarom dacht ik dat het nu anders zal wezen.
Jij moest eens weten van mijn verlangens.
Hoe graag ik nog een keer door jou vast wil worden gehouden.
Dat je nog een keer door mijn haren streeld.
Mij nog een keer aan kijkt.
Nog 1 laatste groet.
het is nu net alsof je een vreemde lijkt.
En ik weet niet meer wat ik hiermee aan moet....
~~~liefde mag ik nooit ontvangen het is alsof er een vloek op me heerst zoveel gedichten geschreven die eindigen met en gebroken hart~~~~~~~~