liefste
ik berij je, bevrij je, bevlei je
jij vlijt je om me heen
verroer me in het ontdaan
van je adem, je boeit me
stelt vragen aan ons die ik
ontdek in jou en mij
lente komt, zomer, herfst
winter opnieuw ons lijntje
in de tijd, aan anderen
gaan we voorbij
je boekt mij in je houding
je staaft me in je slaap
in de dromen
breekt het dorre hout
geeft voedsel aan het vuur
brandend in het groeien
naar elkaar en vandaar
dat ik liefheb in het gebaar
dat vervuld van bijna
volmaakt kraakt
jij vlijt je om me heen
verroer me in het ontdaan
van je adem, je boeit me
stelt vragen aan ons die ik
ontdek in jou en mij
lente komt, zomer, herfst
winter opnieuw ons lijntje
in de tijd, aan anderen
gaan we voorbij
je boekt mij in je houding
je staaft me in je slaap
in de dromen
breekt het dorre hout
geeft voedsel aan het vuur
brandend in het groeien
naar elkaar en vandaar
dat ik liefheb in het gebaar
dat vervuld van bijna
volmaakt kraakt
Reacties op dit gedicht
| Holy Merry Me: | Zondag, maart 27, 2005 22:30 |
| wauw, prachtig dit. Zo volledig liefhebben is benijdenswaardig, maar bovenal bewonderingswaardig. Ik bewonder dit dichtwerk liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||