Wil je met mij...
Wil je met mij...
Ach weet je...
Zei ik
toen ik in zijn ogen keek.
Ik weet niet...
Begon te stotteren
te zweten
mijn benen voelden plots wat week.
Of ik...
Ik wil! ik wil!
Dacht ik
maar durfde niets te zeggen.
Wel kan...
Kijk beteuterd
en wat beschaamd.
En sla mijn ogen dan maar neer.
Mijn kans gemist
toch te verlegen.
Misschien
de volgende keer
zegt hij
Alweer.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: -Daphne- | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||