een wereld zonder woord

in de schraalheid
van de wind
vond ik het kind
met lentebloemen
in haar handen

ze was de winter
net voorbij, bekomen
van de kou en blij
haar ogen stralend in
de vroege voorjaarszon

ik zag haar blikken
en zij won, ik kon me
schikken in haar lach
die kwam zo onverwacht
ik dacht te weten hoe ze was

ze raakte aan
het kind in mij
verdwenen in het groeien
het kon niet bloeien in
steeds meer volwassen zijn

wij spelen samen in
een wereld zonder woord
van elkaar verstaande tonen
hadden we nog nooit gehoord
onze muziek is zo ontzettend lief

wil melker
28/03/2005

Geschreven door

wil melker

Reacties op dit gedicht

wil melker vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sergev2005:	Maandag, maart 28, 2005 21:37
Mooi gedicht, Wil, maar toch heb ik zoiets van: "hij is hier niet 100%, ik heb zo het gevoel dat je veel beter kan, veel magischer. Ben benieuwd voor het volgende gedicht... :-) Groet, Serge

black cat:	Maandag, maart 28, 2005 17:55
Ik lees niets liever dan jouw woorden... Ook van anderen hoor, maar dat van jou heeft iets speciaals. Liefs, dieuwertje

Paul de Bruyn:	Maandag, maart 28, 2005 15:51
Tederlief geschreven Wil Mooi om te lezen Liefs Paul

lommert:	Maandag, maart 28, 2005 10:24
liefdesmuziek die nooit stoort;) prachtig ..weer willem

The King Cobra:	Maandag, maart 28, 2005 09:00
geweldig dit dicht... heb weer genoten....

hiljaa:	Maandag, maart 28, 2005 08:41
muziek hoort bij die tonen prachtig weer! knufliefs--hiljaa--

Diane:	Maandag, maart 28, 2005 08:14
Ik vind het een mooi gedicht, en begrijp wat je bedoeld.Liefs Diane

Lia :	Maandag, maart 28, 2005 08:00
ergens vind ik de allerlaatste zin niet zo passen bij het geheel... je weet dat ik voelend lees ;-).. verder een lief gedicht Wil.. ik lees je nog steeds graag... knuf, Lia

Over dit gedicht