Verkering
Ik heb verkering met een jongen,
een jongen uit mijn klas.
Hij woont hier nog maar net,
ik ken hem nog maar pas.
We spraken af bij mij thuis,
het was zo romantisch in huis.
Hij heeft een mooie zwoele stem,
iedereen zegt jij past bij hem.
Laatst zaten we onder een boom,
hij zei hoor eens ik heb een oom.
Het is de dochter van zijn buurvrouw,
het meisje van wie ik hou.
Dus hij maakte het uit,
nu word ik later niet zijn bruid.
Ik wist niet wat ik moest doen,
dus gaf ik hem een laatste zoen.
een jongen uit mijn klas.
Hij woont hier nog maar net,
ik ken hem nog maar pas.
We spraken af bij mij thuis,
het was zo romantisch in huis.
Hij heeft een mooie zwoele stem,
iedereen zegt jij past bij hem.
Laatst zaten we onder een boom,
hij zei hoor eens ik heb een oom.
Het is de dochter van zijn buurvrouw,
het meisje van wie ik hou.
Dus hij maakte het uit,
nu word ik later niet zijn bruid.
Ik wist niet wat ik moest doen,
dus gaf ik hem een laatste zoen.
Reacties op dit gedicht
| ManicManja: | Maandag, maart 28, 2005 15:02 |
| ah, wat gemeen! beter had je hem een klap op zn smoel gegeven! sorry ik liet me even meeslepen ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miisz_esz | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||