Liefste Sieben,
Heel voorzichtig laat ik een traan
over mijn koude wangen gaan.
nu moet ik verder zonder jou.
Niemand die het weten kan
hoeveel ik van je hou.
Niemand die mij troosten kan
in mijn verdriet om jou.
Niemand die begrijpen zal
hoe vreselijk ik je mis.
Niemand die beseffen zal
hoe erg die pijn wel is.
Je stem zal ik nooit meer horen.
Nooit meer je arm om me heen
Ik voel me hopeloos alleen.
De mooiste herinnering zal zijn
mijn leven met jou, was fijn.
Ik noem je mijn schat,
het beste dat ik ooit bezat.
Het lijkt ergens anders te gebeuren.
En dan ineens is het zo dichtbij.
Waarom Sieben, waarom jij?
liefs kim