Wanneer de zon boven de horizon verschijnt
vallen koude tranen spontaan van het gezicht
Denkend over alles wat al eens eerder is gedacht
en alles waar al duizend keren om is geweend
verloochend de heling van warm ochtendlicht
Alsof kinderjaren iedere dag weer vervliegen
en onschuld nooit meer als toen zal zijn
Intens treurend om de levendige herinnering
die zijn puurheid al duizend maal is verloren
vallen tranen om het bedrog van zonneschijn
ato: | Zaterdag, april 02, 2005 23:31 |
Mooi gedicht! Doei! |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, maart 29, 2005 21:13 |
Echt heel mooi!! jan |
|
Oorlam: | Dinsdag, maart 29, 2005 10:27 |
eh ja..idee tearjerker? | |
libel: | Dinsdag, maart 29, 2005 10:05 |
Triest maar schitterend beschreven... Liefs, lia |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, maart 29, 2005 09:51 |
een prachtig krachtig gedicht liefs Raira |
|
Lia : | Dinsdag, maart 29, 2005 07:50 |
heel mooi.... liefs, L. |
|
H.J.: | Dinsdag, maart 29, 2005 02:26 |
Mooi dicht Manja. heel graag gelezen. liefs H.J. |
|
ManicManja: | Dinsdag, maart 29, 2005 01:15 |
hahaha BEDANKT BERT VOOR DE TIPS!! | |
fox_bert: | Dinsdag, maart 29, 2005 01:14 |
hij is prachtig geworden ;-) goed gedaan, ga zeker mee verder liefs Bert |
|
Auteur: Manja Moraal | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2005 | ||
Thema's: |