eenzaam
Soms zijn er van die dagen
dat ik niet meer verder wil,
dan mis ik mensen om me heen
en alles is dan stil.
Ik voel me eenzaam en verloren
een verliezer zonder naam,
staar naar buiten in de leegte
zie niets of niemand door mijn raam.
Mijn gevoel wordt langzaam triester
mijn leven inhoudsloos,
ik voel me zelfs een beetje zielig
maar dan opeens wordt ik heel boos.
Ik recht mijn rug en haal diep adem
zet de radio heel hard aan,
probeer te zingen en denk morgen,
morgen zal het beter gaan.
Reacties op dit gedicht
| Rainbow..: | Vrijdag, juli 11, 2008 16:59 |
| mooi en herkenbaar!! | |
| Vampiertje: | Zaterdag, april 02, 2005 15:59 |
| heeeel mooooooooooooi!!!!!!!!!!!!!! echt waar! met zo'n kijk in de toekomst zal alles beter gaan:) koezjuh | |
| hendriks: | Dinsdag, maart 29, 2005 22:04 |
| erg mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||