Jij zit nog steeds in mij
Ik heb zoveel van jou gehouden
En jij verdween zo plots uit mijn wereld
Nachtenlang was mijn kussen nat van mijn tranen
Ik miste zo jouw lichaam naast mij in ons bed
Ik zie soms nog hoe jij zomaar van mij wegliep
in mijn wanhoop gooide ik je mijn hart na
jij keek niet eens achterom
jij liet mij achter met de stukken
Ik heb jou zoveel brieven geschreven
direct van mijn hart tot de jouwe
maar alles wat ooit tussen ons is verzwegen
weegt nog steeds even zwaar
Ik draag nog steeds een stukje van jou met me mee
en dat beïnvloedt me in mijn leven
Heb jij ook nog herinneringen,
en dan dezelfde als mij?
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Woensdag, maart 30, 2005 18:18 |
| "think of me long enough to make a memory" komt in mn hoofd bij dit te lezen prachtig verwoord. dikke knuff, Ben |
|
| sunset: | Woensdag, maart 30, 2005 09:30 |
| Droef-hunkerend, pijnvol herinnerend neergezet. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Raira (Ria): | Woensdag, maart 30, 2005 01:24 |
| Ja dit zijn herinneringen die blijven knagen zeker als iets niet uitgesproken is je hebt het heel rakend en mooi verwoord liefs knuff Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||