In dit gedicht, geschreven uit de beerput van ijn ziel,
enkel voor jou gericht, met hangend hoofd en een kniel,
wil ik jou eigelnijk maar één iets laten weten
datgene wat je trrecht hebt doen willen vergeten.
Zit dit gedicht niet direct als uitnodiging voor een nieuw begin, een nieuwe start
onthoud bij het lezen enkel dit: dit gedicht geschreven, zin per zin, uit m'n hart.
Het staat getekend op de muren
het staat geschreven in het zand
dit zal voor eeuwig duren,
tot de laatste zucht, hand in hand.
En kijk wat het nu geworden is...
Was jij te goed voor mij of ik te slecht voor jou?
Ik heb een tijd in je hart zitten krassen
mijn handen achter je rug in het water gewassen.
jezelf uit mijn gedachten proberen te wissen.
terwijl ik je elke avond naast me moet missen.
Fouten maken is menselijk wordt gezegd
stilletjes hopend komtdit tot zijn recht.
Ik besef waar ik terkort schiet en waar ik je niet aangevuld heb.
Maar ik besef verdomme ook goed dat ik je graag zie, en dat ik je gevonden heb.
Je geloof in me is verloren
Trouw en liefde heb ik kunnen verstoren
Maar mijn geloof in 'ons' heeft me dit doen schrijven
en weet ook dat je altijd in de grootste kamer van mijn hart zal blijven.