Zo ontiegelijk veel

En dan wil je weg
het liefst zo ver mogelijk
wat je leven hier is verrot
echt verrot
zo ontiegelijk verrot dat je het niet kan omschrijven
dus dan ga je maar weg
want dat is natuurlijk de oplossing
gewoon weg lopen voor de hele zooi
wel zo makkelijk
deed ik ook altijd
het heeft me ver gebracht
ik heb de hele wereld gezien
ben overal geweest
oceanen overgestoken
landen doorkruist
nieuwe mensen leren kennen
maar
het leven bleef verrot
echt verrot
zo ontiegelijk verrot dat je het niet kan omschrijven
dus het was voor niets
het was verdomme allemaal voor niets
wat denk je nou
dat het jou wel gaat lukken
dat jij wel aan je leven kunt ontsnappen
door oceanen over te steken
door landen te doorkruisen
door nieuwe mensen te leren kennen
jij bent zo naïef
zo ontiegelijk naïef
ik zou je bijna laten gaan
dan kun je het zelf uitzoeken
zelf de pijn voelen
de pijn van het moment dat je je begint te realiseren
dat je niet voor je leven kunt vluchten
dat dat verdomme niet kan
hoe ontiegelijk graag je het ook wil
hoe hard je ook rent
het gaat gewoon niet
ik wil je die pijn besparen
en ik wens nog elke dag
elke dag
dat iemand mij het had bespaard
want nu is het te laat
als ik eerder mijn leven had geaccepteerd
als eentje die verrot is
dat had ik eerder de stap kunnen zetten
de stap van hulp zoeken
want dat was nodig
ook bij jou
ik wil je alleen maar pijn besparen
meer niet
want ik geef verdomme zo veel om je
zo ontiegelijk veel...


*Nienna Lúinwë*