Schenk neocate voor onze klein zoon
Schenk Neocate voor onze klein zoon
Alsof hij de ziekte heeft van chron
Want terwijl niemand het oprecht weet
Heeft een katheter hem weeral beet
Niet te betalen met een uurloon
Daarom dicht ik hier nu mijn betoon
Als opa, als ultieme noodkreet
Voor een meer betaalbare dieet
Dichterlijke vrijheid is zo schoon
Al lijkt het soms veel op een cycloon
Die hard blaast en trekt als een magneet
Met woorden die men nimmer vergeet
Waar blijft toch die sociale klemtoon
Recht op leven voor elke persoon
Maar trots al mijn schrijven en gezweet
Wordt xiano als konijn ontleed
Alsof hij de ziekte heeft van chron
Want terwijl niemand het oprecht weet
Heeft een katheter hem weeral beet
Niet te betalen met een uurloon
Daarom dicht ik hier nu mijn betoon
Als opa, als ultieme noodkreet
Voor een meer betaalbare dieet
Dichterlijke vrijheid is zo schoon
Al lijkt het soms veel op een cycloon
Die hard blaast en trekt als een magneet
Met woorden die men nimmer vergeet
Waar blijft toch die sociale klemtoon
Recht op leven voor elke persoon
Maar trots al mijn schrijven en gezweet
Wordt xiano als konijn ontleed
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, maart 31, 2005 19:36 |
| droef verwoord! sterkte! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Green eyes: | Donderdag, maart 31, 2005 10:27 |
| Veel sterkte hoor. Wat een mensenleven lijden kan? lieve grts M |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||