hoeveel pyn
hoeveel pyn moet ik nog verdragen.
maar ik kan niet meer.
waarom hebben ze jouw myn lief uit myn leven gerukt door een verkeers ongeluk.
hoeveel verdriet moet ik nog verdragen.
maar ik kan niet meer.
zelf achter myn stuur van myn vrachtwagen.
hoeveel tranen moet ik nog laten gaan.
maar ik kan niet meer.
ik had je beloofd,aan je graf om door tegaan met me leven.
maar ik kan byna niet meer.
hoeveel leed moet ik nog verdragen.
maar ik kan niet meer.
soms denk ik,was ik maar by jouw myn lief.
sorrie dat ik zo denk myn lief
maar ik kan niet meer.
waarom hebben ze jouw myn lief uit myn leven gerukt door een verkeers ongeluk.
hoeveel verdriet moet ik nog verdragen.
maar ik kan niet meer.
zelf achter myn stuur van myn vrachtwagen.
hoeveel tranen moet ik nog laten gaan.
maar ik kan niet meer.
ik had je beloofd,aan je graf om door tegaan met me leven.
maar ik kan byna niet meer.
hoeveel leed moet ik nog verdragen.
maar ik kan niet meer.
soms denk ik,was ik maar by jouw myn lief.
sorrie dat ik zo denk myn lief
Reacties op dit gedicht
| dikkertjedap: | Zaterdag, augustus 11, 2001 17:49 |
| Vreselijk verdrietig, bijna niet te dragen wat is de mens toch nietig en hoe lang zijn toch die dagen... Sterkte, dd. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spacie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||