Voeten vegen
Schaakmat, omdat wit altijd begint,
vergeef me mijn koning,
maar jou heiligdom past niet in mijn troon,
doe geen moeite voeten te vegen,
Niet dat blauw en roze je kleuren zijn,
toch nemen we de lange weg naar huis,
koelen af in onze eigen storm,
zodat ik even huilen kan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||