Als de wegen nog zwijgen.
’s ochtends, als de wegen zwijgen,
en de zon zo zachtjes stil ontwaakt.
kijk ik in jouw bruine ogen
terwijl een mus haar eerste noten slaakt.
’s ochtends, daar zo onder,
onze eigen eikenboom,
proef ik van je lieve lippen
die ik dan tot wereldszoet bekroon.
’s ochtends in je armen,
naast een gele paardenbloem,
en de wereld juist ons tweetjes,
het is wat ik ‘ Heaven’ noem.
Reacties op dit gedicht
| ja©ky(jackyXXX): | Vrijdag, april 01, 2005 12:49 |
| Mooi jacky |
|
| sunset: | Vrijdag, april 01, 2005 12:42 |
| Lief, teder, mooi. Liefs / sunset |
|
| Vervelende meid: | Vrijdag, april 01, 2005 12:22 |
| Klinkt goed! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2005 | ||
| Thema's: | ||