omhulsel van mijn geest
ik zie in de spiegel
het omhulsel van mijn geest
ik herken de persoon
zij is altijd dezelfde geweest
zij glimlacht als ze wil
haar ogen staan zelfs helder
niet droevig of kil
maar als ze daar zo staat
kan ze zelf niet vatten
wat er in haar geest omgaat
de onrust in haar hoofd
heeft haar in de macht
rust en evenwicht
is waar zij zo naar smacht
ze glimlacht naar haar spiegelbeeld
zegt'het komt heus weer goed'
ze wil het graag geloven
het geeft een beetje moed
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 02, 2005 23:12 |
| mooi verwoordt liefs Dirk |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, april 02, 2005 11:11 |
| laat mij tot je komen, even in je ogen staan en al wat mij belastte zal nu weg gaan stromen, hans |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, april 02, 2005 10:17 |
| Bkijven glimlachen naar jezelf en hoop houden...eens komt het goed...heb geduld. Groetjes, Rien. |
|
| Mamke: | Zaterdag, april 02, 2005 09:14 |
| Het eind toch een beetje positief. Beetje bij beetje gaat het echt beter hoor! Groetjes, Annemarie |
|
| sunset: | Zaterdag, april 02, 2005 08:43 |
| Pff ...voelbaar. Liefs (en een extra knuf) / sunset PS: Het komt goed. Zeker weten. Omdat je het wilt. |
|
| Innerchild: | Zaterdag, april 02, 2005 08:42 |
| een knipoog van mij ... moet je zelf ook eens doen als je voor de spiegel staat ! lieve groet / innerchild |
|
| Lia : | Zaterdag, april 02, 2005 08:24 |
| heeft iedereen wel eens... dikke knuf, Lia |
|
| hiljaa: | Zaterdag, april 02, 2005 08:22 |
| rust , ja dat heb ik ook nodig, mooi verwoord martine knufliefs--hiljaa-- |
|
| H.J.: | Zaterdag, april 02, 2005 08:10 |
| Hoop doet leven Martine. Vergeet nooit naar jezelf te glimlachen in de spiegel. Liefs H.J. |
|
