Kille stilte
Kille stilte
Lopend op een vloer van ijs,
doch mijn hart in vuur.
Smelten doet het niet,
vuur wordt geblust.
Hart schreeuwt de pijn,
zichzelf aangedaan.
Moet blijven kloppen,
moet verdergaan.
Wachtend op vergiffenis,
bloedend verder dag na dag,
Zal tot ijs verworden,
gevormd door de kille stilte.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2005 | ||
| Thema's: | ||