Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
~*Achtergelaten*~
Mijn stem trilt
Het is net alsof je me probeert te vermoorden
Ik voel hoe je me kilt
Met al die gemene woorden
Je loopt van me weg
En laat me alleen achter
Je hoort niet meer wat ik zeg
En mijn woorden worden steeds zachter
Ik boel mijn tranen over mijn wangen
Ik schreeuw je nog na
'Ik ga toch niet naar je verlangen!'
Maar ik weet niet of je het nog verstaat
Langzaam zak ik neer
Pijn brandt van binnen
Het doet zo zeer
Waarom moest ik jou beminnen
De pijn is ondraagbaar
Het liefst was ik onzichtbaar
Maar nu heb je me verlaten
En mij alleen hier
Met pijn en verdriet achtergelaten
Reacties op dit gedicht
~*Monique*~ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
~*Monique*~
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
02 april 2005
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Verdriet]
[Verlies]