De paus is gestorven (menselijke hy
jij,
heengegaan,
zoveel mensen die nu aan je denken.
Goeds gedaan,
maar ook slecht,
maar vanuit jou moraal,
was het dat niet echt.
Jij,
jij zal worden begraven,
je naam weerklinken,
jaren na je dood,
breken zal men het brood,
zoals men doet al vele jaren.
Toch,
zoveel mensen die sterven,
vergeten worden,
vergaan,
zoveel doden,
waar niets meer rond wordt gedaan.
Zij worden vergeten,
klinken zal nimmer hun naam,
stof zal tot stof weer vergaan
en niemand van de wereld kan het wat schelen?
Aan jou denken ze nu,
maar wat met al die anderen?
De hypocrisie van de mensheid...
dat zal nooit veranderen.
heengegaan,
zoveel mensen die nu aan je denken.
Goeds gedaan,
maar ook slecht,
maar vanuit jou moraal,
was het dat niet echt.
Jij,
jij zal worden begraven,
je naam weerklinken,
jaren na je dood,
breken zal men het brood,
zoals men doet al vele jaren.
Toch,
zoveel mensen die sterven,
vergeten worden,
vergaan,
zoveel doden,
waar niets meer rond wordt gedaan.
Zij worden vergeten,
klinken zal nimmer hun naam,
stof zal tot stof weer vergaan
en niemand van de wereld kan het wat schelen?
Aan jou denken ze nu,
maar wat met al die anderen?
De hypocrisie van de mensheid...
dat zal nooit veranderen.
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zondag, april 03, 2005 00:29 |
| Mooi gedicht! Met de boodschap eens! Zo iemand zou in zijn testament moeten schrijven: Huil niet om mijn dood, maar om de dood van al die anderen! Doei! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Poetica | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2005 | ||
| Thema's: | ||