2 april 2005
Vreemde ervaring vandaag
Mijn tiende concert
samen met mijn beste vriendin
Utrecht dit keer
En ik had zo'n flauw vermoeden
dit wordt anders
zes min twee is vijf
Ja, jij was er ook
niet in levende lijve... maar toch
Ik had 't benauwd, en shakete
Toen gaf je broer het verlossende woord:
"Om 21:37 is de Paus overleden"
Groot applaus volgde, respect
en je broers en je zus gingen dapper door
hoewel 't moeilijk was
Ik voelde me ook een stuk beter, verlost
en een beetje verloren
Weer een teken van jou
een duw in de richting van God?
~~~~~
Madeline
~~~~~
Mijn tiende concert
samen met mijn beste vriendin
Utrecht dit keer
En ik had zo'n flauw vermoeden
dit wordt anders
zes min twee is vijf
Ja, jij was er ook
niet in levende lijve... maar toch
Ik had 't benauwd, en shakete
Toen gaf je broer het verlossende woord:
"Om 21:37 is de Paus overleden"
Groot applaus volgde, respect
en je broers en je zus gingen dapper door
hoewel 't moeilijk was
Ik voelde me ook een stuk beter, verlost
en een beetje verloren
Weer een teken van jou
een duw in de richting van God?
~~~~~
Madeline
~~~~~
Reacties op dit gedicht
| *anneke van dijk*: | Zondag, april 03, 2005 17:46 |
| De dood is slechts een drempel naar ons werkelijke "thuis" bij God. Geest is eeuwig. indringende ervaring, mooi beschreven! liefs, namasté, An |
|
Over dit gedicht
| Auteur: EpA | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2005 | ||
| Thema's: | ||