Kon ik maar vluchten
Kon ik maar vluchten
Weg van het gevecht
Het gevecht tegen windmolens
Dat nooit gewonnen kan worden
Kon ik maar vluchten
Naar waar geen zorgen zijn
Naar waar zij mij niet kunnen vinden
En ik hen niet hoef te weerstaan
Kon ik maar vluchten
Sneller dan die dingen
Die mij toch steeds weer inhalen
Om te laten voelen hoe hard ze kunnen zijn
Kon ik maar vluchten
Naar een andere plaats en tijd
Waar mijn hart rustig zou kunnen kloppen
Zonder verdriet, gemis en spijt
Dirk
Weg van het gevecht
Het gevecht tegen windmolens
Dat nooit gewonnen kan worden
Kon ik maar vluchten
Naar waar geen zorgen zijn
Naar waar zij mij niet kunnen vinden
En ik hen niet hoef te weerstaan
Kon ik maar vluchten
Sneller dan die dingen
Die mij toch steeds weer inhalen
Om te laten voelen hoe hard ze kunnen zijn
Kon ik maar vluchten
Naar een andere plaats en tijd
Waar mijn hart rustig zou kunnen kloppen
Zonder verdriet, gemis en spijt
Dirk
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Vrijdag, juni 17, 2005 11:28 |
| Ja, kon dat maar. Maar vluchten helpt niet, want van je gevoelens wegvluchten dat kan niet. Die neem je overal met je mee. knuffie |
|
| hiljaa: | Maandag, april 04, 2005 14:39 |
| vluchten kan men niet!!! mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| ~lisz~: | Maandag, april 04, 2005 10:13 |
| ik zou ook graag weg willen, weg voor mn problemen, maar problemen blijven je achter volgen... succes! keep care of youre self! | |
| remie: | Maandag, april 04, 2005 09:42 |
| mag ik met je mee...Liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dirk G | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2005 | ||
| Thema's: | ||