Als een blok gevallen
Als een blok gevallen
Als een blok voor je vallen,
of als een blok laten vallen.
Nu valt hij voor je,
zodat jij hem weer kan laten vallen.
Gevoel is jou totaal onbekend,
je speelt gewoon met iedere vent.
Aangemoedigd door je moeder,
nog een erbij is zij ook weer content.
Met gevoelens moet je niet spelen,
dat maakt mensen kapot.
Gevoelens moet je delen,
maar jouw hart is rot.
Maar je bent toch zo sociaal,
je praat met iedereen.
Vind het nogal banaal,
je bent gewoon heel gemeen.
Harteloos, egoistisch en cru,
dat is hoe je bent.
Geef hem een paar weken,
weet hij ook wie en hoe je bent.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, april 04, 2005 15:23 |
| Hm ... vandaag al gezegd, haat en liefde liggen dicht bij elkaar. Spreekt hier de haat? Liefs / sunset |
|
| libel: | Maandag, april 04, 2005 14:41 |
| Weet je, al jou gedichten zijn geprint zo mooi zijn ze. Sterkte, libel |
|
| Vervelende meid: | Maandag, april 04, 2005 11:32 |
| Zeker hard... Hard als steen :D Die je kan laten vallen... |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, april 04, 2005 09:41 |
| duidelijk maar hard liefs,,,, ILse |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2005 | ||
| Thema's: | ||