Minderwaardigheid

Geen aandacht krijgen van hem
Een zware teleurstelling..
Als ze in zijn aanwezigheid zijn,
Ziet hij me niet staan..

Geen mogelijkheid voor de hand liggen
Ik krijg het niet duidelijk gemaakt,
Lucht ben ik grotendeels van mijn leven..

Zodra we afgesloten zitten
Bloeit mijn hart open..
De vriendschapsband groeit weer aan
Stap voor stap gaan mijn ogen open
Voor wat ik niet lijk te zien..

Hatelijk hoe hij me behandelt
Zonder er bewust van te zijn,
Raakt hij me steeds diep vanbinnen..
Opkomende tranen als hij dagen zwijgen zal

Een minderwaardigheidscomplex
Des te langer ik hem ken,
Des te meer hij mijn ziel kwetst..
Hopen op een snelle verandering
Die nog eeuwen ver weg ligt...

Geschreven door

Poohieke

Reacties op dit gedicht

Poohieke vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Trilala:	Maandag, april 11, 2005 17:35
Dat hebben ze mij ook al vaak opgestempelt.. minderwaardigheiscomplex, weet niet of ze gelijk hebbe. Wel mooi dichie! ga verder leze e :) Kusjes Sara

Rani:	Maandag, april 04, 2005 14:56
de verandering begint bij jezelf.. Misschien kan je dit gedichtje aan hem laten lezen? Love, R.

Over dit gedicht

Auteur: Poohieke
Gecontroleerd door: benji
Gepubliceerd op: 04 april 2005
Thema's: [Houden van] [Vriendschap] [Verdriet]