de noodklok
De Noodklok.
De noodklok luidt
Voor velen reeds te laat.
Mensen zijn door mes of kruit
In radeloze staat.
Verloren dochter, man of zoon,
Raakten van de hemel in de hel;
Mensen worden afgeslacht, gewoon,
Ook door etnisch splijtgezwel.
De noodklok luidt altijd weer,
Het oordeel reeds geveld:
Zij vielen niet voor roem of eer
Maar door zinneloos geweld.
'09 - 1999
Reacties op dit gedicht
| The King Cobra: | Maandag, april 04, 2005 19:31 |
| prachtig.... en zo waar fantastisch verwoord... Mattijn |
|
| Vervelende meid: | Maandag, april 04, 2005 16:36 |
| :S mooi neergezet |
|
| Jan Schaap: | Maandag, april 04, 2005 16:04 |
| de eerste keer dat ik wat van je lees, een mooi maar duister gedicht, mooi! groet |
|
| Rani: | Maandag, april 04, 2005 16:01 |
| Jeetje !! Ontettend mooi verwoord! Love, R. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2005 | ||
| Thema's: | ||